Çocuklarda Cinsel Taciz Belirtileri
Çocuklarda cinsel taciz belirtileri, toplumun en acı veren sorunlarından biridir. Genellikle, çocuklara
yabancı kişilerin bu tür istismarları gerçekleştirdiği düşünülse de, araştırmalar çocuk istismarının
çoğunlukla yakın aile, akraba çevresi, komşular gibi çocuğa yakın olan kişiler tarafından
gerçekleştirildiğini göstermektedir. Çocuğun güvendiği ve tanıdığı kişiler tarafından yapılan bu
istismarlar, onların kolayca ulaşabileceği kişiler tarafından gerçekleştirilir. Maalesef, akrabalar
arasında baba, ağabey, dayı, amca, kuzen gibi kişilerin çocuğa istismar ve tecavüzde bulunduğu
sayı hiç de az değildir.
Bu tür travmatik bir deneyim, çocuğun ruhsal dünyasında derin yaralar açar ve bir ömür boyu
unutulmayacak acılar bırakır. Ancak çocuk, bu ağır travmayı sindirecek ve anlamlandıracak
olgunlukta değildir. Özellikle yakın tanıdığı ve güvendiği kişilerin istismarına maruz kalmışsa, çocuk
bu travmatik anıyı bilinç dışına atarak unutabilir, savunma mekanizmalarını kullanarak psikolojik
dengeyi sağlamaya çalışabilir. Ancak hatırlamasa bile, bu travmatik anı hayatı boyunca psikolojik
sorunlara ve bilinçsizce ortaya çıkan patolojilere neden olabilir. Bu travmanın izleri, kişinin hayatı
boyunca onunla birlikte kalır.
Tacizlerin en belirgin özelliği, genellikle tacize uğrayan kişi dışında hiçbir tanığın bulunmamasıdır.
Tacize uğrayan bir çocuğun, kendini savunma veya tacizciyi suçlama imkanı genellikle yoktur.
Korku, mağduru suçlu durumuna düşürme olasılığından dolayı çocuğu susmaya mecbur bırakır.
Bu durum, ülkemizde olduğu gibi dünyanın birçok yerinde de benzer şekilde yaşanmaktadır.
Cinsel istismara uğrayan çocuklarda, dışarıdan herhangi bir belirti görülmeyebilir. Ancak fiziksel
temasın da olduğu istismar vakalarında, çocuk adli tabip muayenesine sevk edilir. Doktor
tarafından yapılan muayene sırasında, vajinal ve anal muayeneyle varsa cinsel ilişki veya diğer
fiziksel kanıtlar tespit edilir. Genel vücut muayenesi sırasında ise vücutta herhangi bir iz veya yara
olup olmadığı kontrol edilir.
Tacize uğrayan çocuklarda genel olarak şu belirtiler gözlemlenebilir:
- Fiziksel belirtiler: Genital bölgede tahriş, yaralanma, enfeksiyon gibi bulgular olabilir.
- Davranışsal belirtiler: İçe kapanma, çekingenlik, arkadaşlarından uzak durma, özgüven kaybı,
öfke nöbetleri, depresif ruh hali gibi değişiklikler gözlenebilir. - Duygusal belirtiler: Kaygı, korku, endişe, suçluluk hissi gibi duygusal belirtiler ortaya çıkabilir.
- Uyku ve beslenme sorunları: Uykusuzluk, kabuslar, iştah kaybı gibi sorunlar görülebilir.
- Akademik performansta düşüş: Okul başarısında düşüş, konsantrasyon sorunları, dikkat eksikliği
gibi belirtiler olabilir. - Cinsel davranışlarda değişiklikler: Cinsel içerikli konuşmalar yapma, cinsel organlarını gösterme,
cinsel oyunlar oynama gibi davranış değişiklikleri gözlenebilir.
Eğer bir çocukta bu tür belirtiler gözlemleniyorsa, ailelerin ve çevrenin bu konuda duyarlı olması ve
çocuğun güvendiği bir yetişkine konuşabilmesi sağlanmalıdır. Ayrıca, çocuğun profesyonel yardım
alması için destek sağlanmalı ve çocuğun hakları korunmalıdır. Cinsel istismarın önlenmesi ve
istismara uğrayan çocukların desteklenmesi toplumun ortak sorumluluğudur.
